O fomento e a mellora da biodiversidade de hábitats e especies é un concepto central na agroecoloxía, na xestión integrada do viñedo, e mesmo no concepto de «terroir». Dende esta perspectiva o viñedo enténdese como un ecosistema agrícola no que a biodiversidade proporciona unha serie de servizos que benefician ao viñedo, á uva e ao viño.
Despois de analizar o estado actual da finca e o xeito de traballar nela, e tendo en conta a natureza representativa da EVEGA, estableceuse como estratexia máis axeitada o emprego de técnicas de restauración de hábitats nas zonas que non están a viñedo e que non soportan tráfego de maquinaria.
A restauración organízase a partires de tres tipos de actuacións principais:
Plantación de especies arbustivas propias da vexetación natural da bisbarra
Eliminación de especies exóticas, concretamente Phytolacca americana
Reforzo da diversidade de herbáceas con flores
PRIMEIROS TRABALLOS
En 2017 desenvolvéronse traballos en tres zonas e con tres finalidades ben diferentes:
Sebe Central: Esta sebe, distribuída ao longo dun noiro de 105 m que cruza a finca de parte a parte é o elemento máis relevante no tocante á restauración ecolóxica do conxunto. Procedeuse á restauración de 20 m de sebe con eliminación de Phytolacca e plantación de arbustivas autóctonas.
Humidal: Na cabeceira desta zona húmida estableceuse unha banda de protección e amortiguación de impactos.
Parterre da entrada: A isleta diante da entrada do edificio principal da finca pensouse como unha zona de mostra das especies e das técnicas empregadas na restauracion.
O fomento e a mellora da biodiversidade de hábitats e especies é un concepto central na agroecoloxía, na xestión integrada do viñedo, e mesmo no concepto de «terroir». Dende esta perspectiva o viñedo enténdese como un ecosistema agrícola no que a biodiversidade proporciona unha serie de servizos que benefician ao viñedo, á uva e ao viño.
Despois de analizar o estado actual da finca e o xeito de traballar nela, e tendo en conta a natureza representativa da EVEGA, estableceuse como estratexia máis axeitada o emprego de técnicas de restauración de hábitats nas zonas que non están a viñedo e que non soportan tráfego de maquinaria.
A restauración organízase a partires de tres tipos de actuacións principais:
PRIMEIROS TRABALLOS
En 2017 desenvolvéronse traballos en tres zonas e con tres finalidades ben diferentes:
Sebe Central: Esta sebe, distribuída ao longo dun noiro de 105 m que cruza a finca de parte a parte é o elemento máis relevante no tocante á restauración ecolóxica do conxunto. Procedeuse á restauración de 20 m de sebe con eliminación de Phytolacca e plantación de arbustivas autóctonas.
Humidal: Na cabeceira desta zona húmida estableceuse unha banda de protección e amortiguación de impactos.
Parterre da entrada: A isleta diante da entrada do edificio principal da finca pensouse como unha zona de mostra das especies e das técnicas empregadas na restauracion.